قسمت یازدهم (نبرد انقلابیون و جنگلی ها - بخش اول)


تبادل نامه ها بین میرزا و مدیوانی به عوض آن که طرفین را به آنچه روی داده است متاسف کند عصبانی تر ساخت این دفعه نوبت اعتراض به سردستگان جنگل رسیده بود که عقب نشینی تا سسار و توسه کله را نوعی اهانت به خود فرض کنند و آن را ناشی از ترس و بزدلی بدانند , از آنجایی که از نامه دوم میرزا به مدیوانی که در قریه سسار تنظیم یافت بوئی از سازش و صلح به مشام نمی رسید جنگلی ها بر آن شدند که دیگر از روش همیشگی میرزا دائر به عقب نشینی تبعیت نکنند . میرزا نعمت (داماد حسن الیانی) و سید جلال چمنی و مشهدی انام آب کناری و کبلا حسین معروف به خولی که هر یکشان سردسته جماعتی از مجاهدین بودند در مقام مدافعه بر آمدند و جالب توجه این که در راس قواء عمده مهاجم , که از سربازان روسی تشکیل یافته بود چند تن از جنگ جویان کرد که پرورش یافته جنگل بوده و در آن جا حیثیت و اعتباری به هم زده , سمت پیشقراولی را به عهده داشتند . از آن جایی که اقامت طولانیشان در جنگل آنها را به بسیاری از نقاط آشنا ساخته بود لذا برای جنگلی ها خطرناک محسوب می شدند . مهاجمین روس و پیشاپیش آنان میرزا مراد بزرگ و مراد کوچک و کریم خان و خالو قنبر و شاه مراد از پسیخان گذشته به جمعه بازار نزدیک شدند و چون بالااجبار می بایست از رودخانه بگذرند و پلی در آن زمان وجود نداشت لذا از نظر جنگلی ها نقطه مناسبی برای دفاع محسوب می گشت . جنگ بین طرفین سه شبانه روز طول کشید و سرانجام توپخانه سنگین از رشت به کمک رسید که سنگرهای دفاعی را به شدت می کوبید , جنگلی ها ناچار به صومعه سرا شش کیلومتری جمعه بازار عقب نشستند و در آن جا آماده دفاع شدند .