.jpg)
دوران تحول (بخش یازدهم - قسمت پایانی)
ابلاغیه حکومت گیلان به تاریخ سوم دلو 1298
(( در مقابل موفقیتی که خداوند متعال در پرتو نیات مقدسه صلح جویانه بندگان حضرت مستطاب اشرف اعظم آقای وثوق الدوله رئیس الوزرا مملکت ایران دامت عظمته به بنده عطا فرمود به زانو افتاده شکر و سپاس بی نیاز بدرگاهش تقدیم می نمایم . میرزا کوچک خان که سابقه خدمات ملی خود را با مخاصمات اخیر جریحه دار نموده بود اینک با تصمیم به اطاعت و انقیاد خود را به شجاعت عقل و درایت معرفی نموده و مثل بزرگترین رجال مملکت پرست , قلوب ایرانیان را بار دیگر به طرف خود جذب نمود . حریفی که از سه ماه پیش به این طرف در میدان مبارزه هدف شدیدترین تعرضات من بود با اتخاذ تصمیم به اطاعت , امروز مرا وادار به پاس احترامات خود نموده و مجبور می نماید که مراعات شرافت و احترامات او را به عموم هموطنان خود علی الخصوص به گیلانیان اکیدا توصیه نمایم . عموم اهالی گیلان از این تاریخ به بعد میرزا کوچک خان و اتباع او را از خدمتگزاران صمیمی دولت دانسته و در هر مورد بایستی خدمات ملی را که از معزی الیه سر زده تقدیر نمایند . و در خاتمه به عموم اهالی گیلان اطلاع داده می شود که از این تاریخ تمام تضییقاتی که در گیلان به مناسبت غائله جنگل از طرف دولت مستقر بود مرتفع گردید ; مکاتبه و مخابره با جناب میرزا کوچک خان و یا افراد او آزاد و راه فومن بلامانع و بنادر تولم و گسکر مفتوح اند .
سکوت جنگلیها و پیروی از سیاست صبر و انتظار مدتها ادامه داشت تا آنکه خبر رسید که نیروی شوروی درصدد نفوذ به خاک ایران هستند , خبر مزبور مستنبط از مندرجات نامه ای بود که به امضاء کمیته لنکران به میرزا رسید ; همچنین مستنبط از نامه دیگر که از پطروسک صدور یافته و در قریه اشکلن دریافت شده بود . کمیسیونی در زیده با حضور زعماء جنگل تشکیل و در این باره به گفتگو و مشاوره پرداختند . تصمیم شورا بر این قرار گرفت که دو نفر را با سمت نمایندگی به آستارا بفرستند و چگونگی امر و منظور از آمدن به ایران را استعلام کنند به آنها ضمنا ماموریت داده شده بود که با فرض قبول مصلحت اندیشی میرزا , نظر پیشوای جنگل را علنا اظهار و خودداریشان را از ورود به ایران جلب کنند . سعدالله درویش و حاجی محمد جعفر کنگاوری عازم آستارا شدند و هنوز به مقصد نرسیده بودند که شلیک توپهای سنگین جهازات جنگی روس , شهر ساحلی ایران (بندر انزلی) را به سختی تکان داد . ارتش شوروی وارد خاک ایران شده بود .
ابلاغیه حکومت گیلان به تاریخ سوم دلو 1298
(( در مقابل موفقیتی که خداوند متعال در پرتو نیات مقدسه صلح جویانه بندگان حضرت مستطاب اشرف اعظم آقای وثوق الدوله رئیس الوزرا مملکت ایران دامت عظمته به بنده عطا فرمود به زانو افتاده شکر و سپاس بی نیاز بدرگاهش تقدیم می نمایم . میرزا کوچک خان که سابقه خدمات ملی خود را با مخاصمات اخیر جریحه دار نموده بود اینک با تصمیم به اطاعت و انقیاد خود را به شجاعت عقل و درایت معرفی نموده و مثل بزرگترین رجال مملکت پرست , قلوب ایرانیان را بار دیگر به طرف خود جذب نمود . حریفی که از سه ماه پیش به این طرف در میدان مبارزه هدف شدیدترین تعرضات من بود با اتخاذ تصمیم به اطاعت , امروز مرا وادار به پاس احترامات خود نموده و مجبور می نماید که مراعات شرافت و احترامات او را به عموم هموطنان خود علی الخصوص به گیلانیان اکیدا توصیه نمایم . عموم اهالی گیلان از این تاریخ به بعد میرزا کوچک خان و اتباع او را از خدمتگزاران صمیمی دولت دانسته و در هر مورد بایستی خدمات ملی را که از معزی الیه سر زده تقدیر نمایند . و در خاتمه به عموم اهالی گیلان اطلاع داده می شود که از این تاریخ تمام تضییقاتی که در گیلان به مناسبت غائله جنگل از طرف دولت مستقر بود مرتفع گردید ; مکاتبه و مخابره با جناب میرزا کوچک خان و یا افراد او آزاد و راه فومن بلامانع و بنادر تولم و گسکر مفتوح اند .
سکوت جنگلیها و پیروی از سیاست صبر و انتظار مدتها ادامه داشت تا آنکه خبر رسید که نیروی شوروی درصدد نفوذ به خاک ایران هستند , خبر مزبور مستنبط از مندرجات نامه ای بود که به امضاء کمیته لنکران به میرزا رسید ; همچنین مستنبط از نامه دیگر که از پطروسک صدور یافته و در قریه اشکلن دریافت شده بود . کمیسیونی در زیده با حضور زعماء جنگل تشکیل و در این باره به گفتگو و مشاوره پرداختند . تصمیم شورا بر این قرار گرفت که دو نفر را با سمت نمایندگی به آستارا بفرستند و چگونگی امر و منظور از آمدن به ایران را استعلام کنند به آنها ضمنا ماموریت داده شده بود که با فرض قبول مصلحت اندیشی میرزا , نظر پیشوای جنگل را علنا اظهار و خودداریشان را از ورود به ایران جلب کنند . سعدالله درویش و حاجی محمد جعفر کنگاوری عازم آستارا شدند و هنوز به مقصد نرسیده بودند که شلیک توپهای سنگین جهازات جنگی روس , شهر ساحلی ایران (بندر انزلی) را به سختی تکان داد . ارتش شوروی وارد خاک ایران شده بود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر